شرايط ظهور امام زمان (عليه السلام)

هنگامي که زمين را ظلم و جور و چهره اجتماع بشري را فساد و آلودگي فرا گيرد، آخرين حجت خداوند مهدي (عليه السلام) از پس پرده غيبت بيرون مي آيد و جهان را پر از عدل مي کند. در اين زمينه، افراد سودجو و فرصت طلب، اين عقيده را رواج داده اند که اگر ظهور آن حضرت بسته به اين است که جهان را فساد فرا گيرد، براي پديد آوردن زمينه اين انقلاب غيبي و خدايي ما نه تنها بايد مبارزه نکنيم، بلکه بايد در گسترش فساد و آلودگي کوشش کنيم. در غير اين صورت، با دست خود نهضت اين دادگر غيبي را به تأخير انداخته ايم؛ پس هنگامي که شرط ظهور حضرت مهدي(عجل الله التعالي فرجه الشريف)، گسترش فساد روي زمين است؛ چرا با فساد مبارزه کنيم؟ در پاسخ به اين القائات بايد توجه کرد که شرط ظهور امام، هرگز منحصر به گسترش فساد در اجتماع نيست، بلکه هر گاه مردم جهان از نظر رشد فکري و کمالات روحي به حدي برسند که بتوانند ارزش وجود امام را درک کنند، امام بدون هيچ قيدي و شرطي ظهور خواهد کرد. در کتاب عقايد و مذاهب به طور گسترده به اين موضوع پرداخته شده که مانع اساسي ظهور امام اخلاق و روحيات آماده نبودن جامعه انساني براي حکومت ايشان است.
از سوي ديگر، گسترش فساد در سطح جامعه، هدف نيست، بلکه زمينه را براي انقلاب عميق الهي که بر پايه عدل و داد استوار است، فراهم مي سازد؛ زيرا هنگامي که پيمانه هاي ظلم و ستيز در تمام لايه هاي زندگي بشر لبريز گشت زمينه فکري براي انقلاب اصلاحي در نوع مردم پديد مي آيد. تجربه هاي تلخ گذشته و شکست هر نوع تز اصلاحي صادر شده از سوي جامعه بشري، سبب مي شود انسان يقين پيدا کند که حکومت هاي مادي و نهضت هاي غير الهي، جامعه را نجات نخواهند داد. پس انقلاب برتري لازم است تا به تمام نابساماني ها خاتمه بخشد. اصولاً هيچ نهضت اصلاحي بدون زمينه فکري قبلي پا نمي گيرد. يک اصل اقتصادي نشان مي دهد که تا درخواست مردم نباشد، عرضه هر نوع کالاي مادي و معنوي، بي ارزش خواهد بود.
حال بايد ديد آيا اين زمينه فکري و آمادگي روحي، پشتوانه ديگري هم لازم دارد که اين دگرگوني فکري را به صورت انقلاب خارجي در آورد و هر نوع مانعي را از سر راه نهضت بردارد. نه تنها تجربه هاي بي شمار و آزمايش هاي پيوسته، اين مطلب را تصديق مي کند، «بلکه روايات و احاديث بسياري که درباره نهضت اين مصلح جهاني وارد شده است، آشکار مي سازد انقلاب آخرين حجت الهي پس از پديد آمدن زمينه فکري به نيرويي نياز دارد که در پرتو آن بتواند از زمينه هاي موجود بهره برداري کند. در روايات و احاديث اسلامي، به وجود ياران و تعداد آنها اشاره شده است. ما در اين زمان بايد در انديشه تأمين و تربيت سربازاني فداکار باشيم که جان بر کف، در راه آرمان الهي بجنگند.
در نتيجه، از بزرگ ترين وظايف مصلحان اجتماعي اين است که در اين زمان از هيچ گونه اقدامي در راه تربيت افراد مؤمن و متعهد دريغ نورزند. گذشته از تمام اينها، ما بايد جايگاه خود را در انقلاب مهدي(عجل الله التعالي فرجه الشريف) مشخص کنيم. بديهي است اگر ما به گسترش فساد کمک کنيم، از کساني خواهيم بود که انقلاب ولي عصر(عجل الله التعالي فرجه الشريف) براي نابودي آنها صورت مي پذيرد و اگر درصد اصلاح جامعه باشيم، از سربازان آن حضرت خواهيم بود.

عوامل زمينه ساز ظهور

در ميان عوامل زمينه ساز ظهور مي توان ده عامل را از مهم ترين عوامل زير بنايي و ريشه اي براي انتظار و آمادگي در راستاي ظهور حضرت ولي عصر (عجل الله التعالي فرجه الشريف) برشمرد:
1-تکيه بر اسلام ناب و جدا کردن آن از اسلام ناسره؛
2-تکيه بر پيشرفت هاي علمي و رشد انديشه و افکار بلند؛
3-استقامت، شجاعت و قاطعيت؛
4-انقلاب اخلاقي؛
5-ايمان عميق وتوکل و رابطه تنگاتنگ با خدا؛
6-برخوردهاي صحيح (استفاده از شيوه منطقي و استدلالي در مباحث اعتقادي)؛
7-توجه به طبقه مستضعف و محروم؛
8-اتحاد و يکپارچگي مسلمانان؛
9-انتخاب رهبري صحيح؛
10-برنامه ريزي هاي راهبردي و جامع در همه عرصه ها.
پيامبر اسلام در پرتو اين عناصر، به پيروزي هاي چشم گيري دست يافت. اکنون نيز اگر مسلمانان اين عوامل را به طور عميق و وسيع به اجرا در آورند، گام هاي استواري در راستاي انتظار واقعي برداشته وبي شک، خود را به ظهور حضرت ولي عصر(عجل الله التعالي فرجه الشريف) نزديک ساخته اند. در اين ميان، عقل و استقامت در برابر حوادث، نقش مهمي خواهد داشت. از اين رو، پيامبر اسلام روزي به يادمنتظران صبور و بردبار در عصر غيبت حضرت مهدي(عجل الله التعالي فرجه الشريف) افتاد و خطاب به حاضران فرمود: «به زودي قومي خواهند آمد که پاداش هر يک از افراد آن قوم برابر پاداش پنجاه نفر از شماست.» حاضران گفتند : «اي رسول خدا! مگر نه اين است که ما در حضور شما در ميدان هاي بدر، احد و حنين شرکت کرديم و قرآن در شأن ما نازل شد؟» پيامبر فرمود: «اگر آنچه بر آنان روي خواهد داد، بر شما روي دهد، نمي توانيد همانند آنها صبر و استقامت کنيد».
منبع: اشارات، شماره 123